سازمان جهانی جهانگردی

سازمان جهانی جهانگردیاز آنجا که سازمان جهانی جهانگردی (W.T.O) مهمترین تشکیلات و سازمان بین المللی در زمینه فعالیت های گردشگری می باشد،لذا در زیر اشاراتی گذرا به آن سازمان خواهد شد.

سازمان جهانی جهانگردی در سال 1975 تاسیس وبزرگترین تشکیلات جهانی  جهانگردی محسوب می گردد . قبل از تاسیس این سازمان ، معتبرترین سازمان بین المللی و تخصصی جهانگردی( اتحادیه بین المللی سازمانهای رسمی مسافرتی ) (IUOTO) یعنی(International  Union  Official  Tourism  Organization) بود که در سال 1925 تاسیس شده بود و بعدها جای خود را به سازمان جهانگردی سپرد .

سازمان جهانی جهانگردی دارای106 عضو رسمی با ملیتهای مختلف و 158 سازمان فنی ، موسسه و اتحادیه های بین المللی و منطقه ای است . مقر دائمی این سازمان در مادرید اسپانیا قرار دارد و هدف از تاسیس آن ترویج و توسعه جهانگردی است .

مهمترین برنامه های سازمان جهانی جهانگردی

جریان آزاد و بدون مانع جهانگردی از یک کشور به کشوری دیگر و در داخل هر کشور .

•           کمک به توسعه اقتصادی کشورها از طریق گسترش جهانگردی .

•           تقویت نقش جهانگردی به عنوان یک عامل حیاطی در بازرگانی جهان .

•           تاکید بر اثرات فرهنگی و اجتماعی جهانگردی بر زندگی ملل .

•          حمایت از منافع ، حقوق جهانگردی و سازمانهای جهانگردی

•           آگاهی و نظارت دائم در زمینه های حفاظت محیط زیست و بهبود روش زندگی .

برنامه های عمومی سازمان جهانی جهانگردی

•           همکاری برای توسعه

•           آمار و تحقیقات بر روی بازار

•           ارتباط و اسناد

•           آموزش

•           محیط زیست و برنامه ریزی

•           کیفیت خدمات جهانگردی

ساختار تشکیلاتی سازمان جهانی جهانگردی

•      مجمع عمومی : بالاترین رکن سازمان است و جلسات آن سالانه تشکیل می شود .
•          شورای اجرایی : مسئول بررسی فعالیت ها و بودجه و سایر موضوعات مهم سازمان می باشد که جلسات آن سالی دوبار تشکیل می شود .
•           کمسیون های منطقه ای : کشورهای عضو توسط مجمع عمومی به شش منطقه آفریقا ، آمریکا ، شرق آسیا و اقیانوسیه ، اروپا ،خاورمیانه وجنوب آسیا تقسیم شده اند،اجلاس این کمسیونها به صورت سالیانه برگزار می گردد.

انواع عضویت در سازمان جهانی جهانگردی

• اعضای کامل : شامل دولتهایی که دارای استقلال و حق حاکمیت هستند .
•  اعضای وابسته : شامل تشکیلات بین المللی ، بین الدولی و غیر دولتی با علایق ویژه جهانگردی .
• اعضای پیوسته : دولتهایی که در زمینه امور خارجی خود دارای استقلال نیستند .

اقدامات سازمان جهانی جهانگردی

 کشف جاذبه های موجود و بالقوه جهانگردی ، انجام مطالعات مقدماتی برای سرمایه گذاری در امر جهانگردی، ارائه برنامه های اساسی توسعه جهانگردی .

•   دستیابی به یک چارچوب استاندارد برای تشکیل ساختار اداری جهانگردی و شرکت های سهامی توسعه جهانگردی  .

•   تدوین آیین نامه ها و مقررات جهانگردی .

•   جمع آوری آمار جهانگردی و پیش بینی و تحلیل آنها .

•  تشکیل روابط عمومی به منظور نظام بخشیدن به فعالیت های تبلیغاتی جهانگردی .

•  اجرای برنامه های آموزشی در زمینه های جهانگردی و هتلداری و فراهم نمودن امکانات لازم برای انجام مطالعات در زمینه تاسیس مراکز آموزش جهانگردی و هتلداری .

•  ارائه طرحها و پروژه هایی در خصوص تاسیسات جهانگردی ، برنامه ریزی ، بهره برداری ، اصلاح سیستم مهمان پذیری هتلها ، اردوگاههای تعطیلاتی ، استراحتگاهها ، کمپها و امثال آنها .

•  سرمایه گذاری در زمینه مطالعات اقتصادی .

• تنظیم سیاست ها و برنامه ها و اهداف توسعه جهانگردی داخلی .

ایران از سال 1342 ابتدا به عضویت اتحادیه بین المللی سازمانهای رسمی مسافرتی و سپس در سال 1354 به عضویت کامل سازمان جهانی جهانگردی در آمده است .

سیمای جهانی جهانگردی

مسافرت و صنعت جهانگردی به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع ترین صنایع در دنیا به حساب می آید . بسیاری از کشورها این صنعت پویا را به عنوان منبع اصلی در آمد ، اشتغال ، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیر بنایی می دانند .

در سراسر دنیا در کشورهای در حال توسعه ، یعنی در آنجا که شکلهای دیگر توسعه اقتصادی مثل تولید یا استخراج  منابع طبیعی ، از نظر اقتصادی به صرفه نیست یا نقش چندان مهمی در صحنه تجارت و بازرگانی ندارد ، به توسعه صنعت گردشگری توجه زیادی می شود .

صنعت گردشگری یکی از پر رشدترین سیستم های اقتصادی جهان است .

اگر چه در برخی از دوره ها به دلایلی دچار رکود و جذر و مدهایی می شود ، ولی همواره عاملی برای بهبود وضع اقتصادی و فرهنگی بوده است . جهانگردی فرصتی بزرگ برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه است که دارای چشم اندازهای طبیعی و میراث فرهنگی غنی هستند ، زیرا با تکیه بر  این منابع می توانند مبنای برای ارتقای توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی فراهم آورند .

از سال 1950 که مسافرت در ابعاد جهانی توسعه یافت و به صورت یک فعالیت عمومی درآمد، هر سال بر تعداد جهانگردان افزوده شده و نرخ این افزایش به طور متوسط ، 7/2درصد بوده که در سال 1997 به 12/3درصد افزایش یافت .در سال 1997 جهانگردان و کسانی که در سطح جهان با هدف گذراندن تعطیلات و تفریح به مسافرت رفتند ، بالغ بر 600 میلیون نفر و در آمد حاصل از آن به بیش از 449 میلیارد دلار رسید .

سازمان جهانی جهانگردی پیش بینی نموده است که در سال 2010 این تعداد به یک میلیارد و صد و هشت میلیون نفر خواهد رسید .

تعداد گردشگران بین المللی در سطح جهان از سال 1995 تا 1998 رشدی معادل 12/2درصد داشته است .

در دهه  1980 در آمد حاصل از جهانگردی در سطح بین المللی سرعتی بیش از تجارت جهانی داشت و در حال حاضر از نظر ارزش صادراتی ، در صد بسیار بالایی را تشکییل می دهد . بر اساس آمارهای منتشره جهانی ،

•   10/9درصد از کل تولید ناخالص جهان متعلق به صنعت گردشگری است .

•   11/4درصد از کل سرمایه گذاری های جهانی ( تقریبا معادل با 700 میلیارد دلار ) به صنعت گردشگری تعلق دارد .

• 11 درصد از در آمد مالیاتی جهام ( تقریبا معادل 600 میلیارد دلار ) از صنعت جهانگردی ناشی می شود .

• بودجه ای که به مسافرت و تفریح تخصیص می یابد ، سه برابر بودجه ای است که صرف امور دفاعی می شود .

• جهانگردی با رقمی نزدیک به 3/4تریلیون دلار سالیانه به عنوان بزرگترین صنعت دنیا مطرح می گردد . این رقم نزدیک به 11 درصد از GDP ( محصول ناخالص داخلی برابر است با ارزش مجموع کالاها و خدماتی که درقلمرو  داخلی کشور تولید می شود.به عبارت دیگر،محصول ناخالص داخلی معادل است با مجموع ارزش افزوده ایجاد شده توسط تولید کنندگان مقیم و غیر مقیم  ، در قلمرو داخلی کشور ) جهانی است .

•    هزینه گردشگری بین المللی معادل 12 درصد از صادرات جهان و بیش از25 درصد تجارت جهانی در بخش خدمات می باشد .

• در آمد حاصل از گردشگری بین المللی طی سالهای 1995 تا 1998 ، در سطح جهان از 407 میلیارد دلار به 441 میلیارد دلار افزایش یافته ( یعنی 8/35درصد رشد داشته است)